Het verhaal van de A-ONE
Hoe de legendarische Apple-1 opnieuw tot leven kwam
In 1976 introduceerden Steve Wozniak en Steve Jobs de Apple-1: een computer die de geschiedenis zou veranderen. Er werden slechts zo’n 200 exemplaren gebouwd, waarvan er vandaag minder dan 50 bewaard zijn gebleven. Met veilingprijzen die oplopen tot in de honderdduizenden euro’s, is de Apple-1 een onbereikbaar verzamelobject geworden.
Voor veel liefhebbers bleef het daarom bij dromen. Totdat in 2006 de elektronica-ingenieur Franz Achatz besloot daar verandering in te brengen.
Van fascinatie naar idee
Franz maakte in 1982 voor het eerst kennis met Apple via de Apple II – een van de krachtigste homecomputers van die tijd. Later stapte hij over naar een Apple IIc, maar de allereerste machine, de Apple-1, liet hem nooit los. Toen Apple in 2006 zijn 30-jarig bestaan vierde, zag Franz zijn kans schoon: een eigen, zo authentiek mogelijke replica bouwen.
“Voor mij stond vast dat de CPU de originele MOS 6502 moest zijn, samen met de 6821 PIA voor I/O. Geen emulatie met moderne chips – de A-ONE moest zo authentiek mogelijk worden.” – Franz Achatz
Er bestond al een eerdere replica: de Replica 1 van Vince Briel uit 2003. Een pionierswerk dat bewees hoeveel interesse er nog altijd was in Wozniaks ontwerp.
Maar Franz wilde een andere weg inslaan: eenvoudiger, minimalistischer, met zo min mogelijk onderdelen, maar zonder iets van de originele kracht te verliezen.
Van schema naar werkend prototype
In juni 2006 begon Franz met het bestuderen van de originele Apple-1 schema’s, ooit gedeeld door Steve Wozniak met de Homebrew Computer Club. De grootste uitdaging: het ontwerp eenvoudig en trouw aan de Apple-1 houden, maar toch praktisch voor hedendaags gebruik.
In plaats van tientallen kleine RAM-chips koos hij voor één grotere SRAM-module. Voor adresdecodering gebruikte hij een GAL-chip, die meerdere logische IC’s verving maar dezelfde functies behield.
De toetsenbordcontroller was gebaseerd op een ATtiny2313, zodat een moderne PS/2-toetsenbord kon worden aangesloten, zonder de sfeer van een jaren ’70 homebrew computer te verliezen.
After several intense weeks of soldering and programming, the first prototype was complete.

First PCB
Samenwerking en innovatie
Tijdens de ontwikkeling werkte Franz samen met San Bergmans, bekend van zijn SB Assembler. San maakte een speciale assembler-versie die precies in 4 KB RAM paste – met slechts 2 bytes ongebruikt! Ook leverde hij ideeën voor alternatieve geheugenindelingen, waardoor het ontwerp flexibeler en dichter bij het origineel kwam.
Later, San rewrote the video firmware to improve compatibility across televisions, ensuring the A-ONE would work anywhere. For video, he created a Video Terminal Program to run on an ATmega32 microcontroller, ensuring compatibility with both 50 Hz and 60 Hz displays.

Start Screen A-ONE
Steun van Steve Wozniak
Een absoluut hoogtepunt: Steve Wozniak gaf Franz persoonlijk schriftelijke toestemming om de originele Apple-1 ROM te gebruiken, inclusief de beroemde Woz Monitor en Apple BASIC. Daarmee werd de A-ONE niet alleen een replica in hardware, maar ook een directe erfgenaam in software.
Erkenning en prijzen
In 2006 deed de A-ONE mee aan de Atmel AVR Design Contest, georganiseerd door het Amerikaanse tijdschrift Circuit Cellar. Tussen inzendingen van over de hele wereld won de A-ONE de “Distinctive Excellence” Award en kreeg daarmee internationale erkenning.
Meer dan een replica
Met 32 KB RAM, composiet video-uitgang, PS/2-toetsenbordondersteuning en RS232-connectiviteit bleef de A-ONE trouw aan de geest van de Apple-1, maar met moderne betrouwbaarheid. Later verscheen ook de A-ONE Extended Board, voorzien van een geïntegreerd breadboard-gedeelte, waarmee gebruikers eigen schakelingen konden bouwen en het Apple-1 universum konden uitbreiden.
De A-ONE werd zo veel meer dan een replica: een levend eerbetoon aan het begin van de persoonlijke computer – een brug tussen 1976 en vandaag.